واحد ترجمان دانش

مطالعه حاضر با هدف بررسی ژن‌های مرتبط با مسیر عملکرد داروهای ضدروان‌پریشی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی انجام شد. با شناسایی ژن‌های مرتبط با پاسخ‌دهی به درمان داروهای ضدروان‌پریشی امکان غربالگری ژنتیکی پیش از آغاز دارودرمانی به‌منظور دستیابی به نتیجه‌ مؤثرتر و کاهش عوارض جانبی داروها فراهم خواهد شد. نتایج مطالعه نشان داد که برخی از ژن‌های مسیر دوپامینرژیک، در پاسخ‌دهی به درمان داروهای ضدروان‌پریشی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی تاثیرگذار هستند. به علاوه، این ژن‌ها در میان‌کنش با یکدیگر نیز می‌توانند بر پاسخ‌دهی یا مقاومت به درمان با داروهای ضدروان‌پریشی مؤثر باشند. همچنین، بررسی اطلاعات بالینی بیماران نشان داد که بیماران متاهل و سیگاری به طور قابل ملاحظه‌ای بهتر به درمان با داروهای ضدروان‌پریشی پاسخ می‌دهند. به علاوه، مدت زمان بستری در بیمارستان و مقدار دوز دارویی در بیماران مقاوم به درمان بالاتر بوده است. توصیه می‌شود جهت تایید نتیجه‌ مطالعه حاضر مطالعات گسترده‌تری صورت گیرد تا در نهایت دستورالعمل‌‌های مخصوصی به دست آید. پس از به دست آمدن دستورالعمل‌های مرتبط می‌توان قبل از شروع دارودرمانی بیماران را از جهت ژنتیکی بررسی نمود و سپس طبق ژنتیک هر بیمار برای او داروی ضدروان‌پریشی مخصوص توسط روانپزشک تجویز گردد. در نتیجه احتمال دستیابی به نتیجه درمانی بهتر افزایش یافته و همچنین بیمار کمتر متحمل عوارض جانبی داروهای ضدروان‌پریشی می‌شود.

عنوان پروژه: بررسی ارتباط پلی مورفیسم های rs1799978 وrs1801028 از ژن DRD2،پلی مورفیسم rs4680  از ژنCOMT وپلی مورفیسم 120bp-duplication  از ژن DRD4 با پاسخ به درمان داروهای ضد روان پریشی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی

مجری اصلی: پگاه قندیل   کد طرح: CMRC-0001